ابوالفرج سگزی

ابوالفَرَج سَگْزی (نیمۀ دوم قرن ۴ و نیمۀ اول قرن ۵ق)
شاعر ایرانی. هم‌روزگار ابوعلی سیمجور، فرمانروای سامانی خراسان و قهستان، و از ستایندگان او بود. ابوالفرج را استاد منوچهری و عنصری دانسته‌اند. پس از آن‌که غزنویان بر سیمجوریان دست یافتند، ابوالفرج اشعاری در هجو غزنویان سرود، اما با میانجیگری عنصری از خشم محمود رهایی یافت و پس از آن قصایدی در مدح شاگردش (عنصری) سرود. آثاری در شناخت شعر به ابوالفرج نسبت می‌دهند، اما از آنچه نوشته و سروده تنها یک قطعۀ سه بیتی باقی مانده است.

ابوالفرج سگزی
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	شاعر
گروه مقاله	ادبیات فارسی