ابوالفتح رازی
ابوالفتح رازی ( ـ ۴۳۹ق)
(مشهور به ذو السّعادات محمد بن جعفر بن فسانجس) وزیر طغرل سلجوقی، فرزند جعفر بن ابوالفرج. ابتدا در اصفهان در خدمت علاءالدولۀ کاکویه بود. سپس به خدمت پسر وی، فرامرز، پیوست. فرامرز وی را به خدمت طغرل فرستاد و طغرل او را به وزارت خود گمارد. چون فرامرز از این امر آگاه شد برآشفت و فرمان مصادرۀ اموال او را داد. طغرل اصفهان را محاصره کرد و قرار بر آن شد تا فرامرز مبلغی به طغرل بپردازد و ابوالفتح مأمور دریافت آن شد. چون این امانت را به طغرل رسانید از وزارت استعفا کرد و آنگاه به نزد ابوکالیجار بن بویه رفت و منصب وزارت یافت. در ۴۳۹ق، ابوکالیجار وزیر او را به زندان انداخت و سپس کشت. ابوالفتح نامه‌‌هایی نیکو می‌نوشت و اشعار خوبی می‌سرود.