حاج میرزا حسین خان گرانمایه

(نیز با نام: حاج میرزا حسین خان گرانمایه سرابی) کارمند سفارت ایران در عثمانی و نیز سرکنسول ایران در بغداد، پسر میرزا عبدالله سرابی و پدر میرزا رضا خان مؤیدالسلطنه گرانمایه.

در 1273ق، زمانی که انگلیسی ها با تبانی با میرزا آقا خان نوری باعث وقوع جنگ هرات شدند و در مقابل تصرف هرات توسط ایرانی ها، آنان نیز شهرهای بوشهر، خرمشهر، اهواز و ... را اشغال کردند، دولت ایران فرخ خان کاشانی (ملقب به امین الملک) را جهت گفتگو به لندن و پاریس فرستاد که در آن سفر، حاج میرزا حسین خان گرانمایه همراه سفیر و منشی او بود. گرانمایه طی آن سفر، کتابی تألیف کرد با نام مخزن الوقايع و در آن به شرح اوضاع اروپا و ترتیب امور و انتظام آنان در آن دوره پرداخت.

در دورانی که حاج میرزا حسین خان سپهسالار وزیر امور خارجه و وزیر جنگ بود (از 1290 تا 1297ق)، میرزا حسین خان گرانمایه جزو دستگاه اداری او بود اما بعد از دستگاهش رانده شد. او در زمان حیات حاج میرزا حسین خان مشیرالدوله (1298ق)، از هواخواهان میرزا علی خان امین الدوله شد. میرزا حسین خان گرانمایه در 1302ق، به عضویت مجلس دارالشورای کبری دولتی درآمد.