اتاقک روشن
اتاقک روشن (camera lucida)
اسبابی اُپتیکی. در ۱۸۰۷، ویلیام هاید وولستن (۱۷۶۶ـ۱۸۲۸) آن را چون منشوری دوتصویره برای تسهیل در ترسیم دقیق شکل‌ها، به ویژه در کار میکروسکوپی، اختراع کرد. این اسباب دربردارندۀ منشوری چهاروجهی است که در بالای برگۀ کاغذ نصب می‌شود. ناظر با گذاشتن چشم خود در نزدیکیِ لبۀ بالایی منشور، به نحوی که نیمی از مردمک روی آن قرار گیرد، قادر می‌شود تصویر بازتابیدۀ جسم مقابل منشور را چنان ببیند که گویی ظاهراً روی کاغذ افتاده است و بنابراین، می‌تواند تصویر آن را با مداد رسم کند. کانونی‌کردنِ دقیقِ نمونه‌های ابتداییِ اتاقک روشن بسیار دشوار بود و به این منظور یک عدسی ضعیف بین منشور و کاغذ قرار می‌دادند. در نوع بعدی، که حدود ۱۸۸۰ برای کار با میکروسکوپ ساخته شد، دو آینۀ مایل را جایگزین منشور کردند. یکی آینۀ نیمه شفافی بود که در بالای چشمیِ میکروسکوپ واقع می‌شد و دیگری با فاصلۀ اندکی در بالای کاغذ قرار می‌گرفت.