اترنت
اِتِرنِت (Ethernet)
نوعی سیستم شبکه‌ای محلی[۱]. در ۱۹۷۶ توسط شرکت زیراکس[۲] معرفی گردید. اترنت دو نوع است: Thin Ethernet و Fast Ethernet که نوع پرکابرد آن Thin Ethernet است. اترنت دارای سرعت‌های متفاوت بوده و از توپولوژی[۳] ستاره[۴]ای یا باس[۵] استفاده می‌کند و مبتنی‌بر یک روش دستیابی به نام پروتکل سی‌اس‌‌ام‌اِی/سی‌دی[۶]۶ است تا بتواند ترافیک موجود در خطوط ارتباطی[۷] را کنترل نماید. ایستگاه‌های چنین شبکه‌ای از طریق کابل فیبر نوری[۸] و یا کابل‌های زوج به‌هم تابیده، به یکدیگر وصل می‌شوند. داده‌ها در فریم‌هایی (بسته‌های اطلاعاتی[۹]) منتقل می‌شوند که حداکثر اندازۀ آن‌ها ۱۵۱۸ بایت و حداقل ۶۴ بایت است. مؤسسۀ مهندسی IEEE، استاندارد ۳-۸۰۲ (۸۰۲ نشان‌دهنده سال و ماه تشکیل کمیته استانداردسازی است) را برای این سیستم شبکه‌ای معرفی کرده است.