اخلاق الاشراف
اَخلاقُ‌الاَشراف
نوشتۀ عبید زاکانی، رساله‌ای انتقادی و هزل‌آمیز به فارسی. این رساله که در ۷۴۰ق نوشته شده، در یک مقدمه و هفت باب ازجمله حکمت، شجاعت، عفت و... است. هر باب بر دو مذهب، یکی مذهب منسوخ که قدما بر آن نهج زندگانی کرده‌اند، و یکی مذهب مختار که اکنون بزرگان ما اختراع کرده‌اند، تألیف شده است. در هریک از این باب‌ها، نویسنده نخست زیر عنوان «مذهب منسوخ» آن فضیلت اخلاقی را با بیانی فصیح و موجز شرح داده، سپس عقیدۀ اشراف زمانه را دربارۀ آن صفت به نام «مذهب مختار» بیان کرده و با طنز و تمسخر جانب آن‌ها را گرفته است. شیوۀ نویسندگی عبید در این رساله از اسلوب سعدی در گلستان متأثر است. اخلاق‌الاشراف بارها به‌چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۷۴ش).