سلوکوس چهارم

سُلوکوس چهارم (ح ۲۱۷‌ـ۱۷۵‌‌پ‌م)(Seleucus IV)
(ملقب به: فیلوپاتور به‌معنای پدردوست) هفتمین پادشاه از سلسلۀ سلوکیان (حک: ۱۸۷‌ـ‌۱۷۵‌پ‌م) پسر و جانشین آنتیوخوس سوم ملقب به کبیر. گرچه سرزمینی که او بر آن فرمانروایی کرد به وسعت قلمرو دورۀ پدرش پیش از تهاجم رومی‌ها در ۱۸۹ و ۱۹۰‌پ‌م نبود، امّا به هر حال امپراتوری عظیمی بود که از سوریه در غرب (شامل کیلیکیا و فلسطین) تا بین‌النهرین، بابِل و مناطق شرقی ایران همچون ماد و پارس در شرق امتداد داشت. سِلوکوس به‌سبب پرداخت غرامت کلان جنگی به رومی‌ها، در وضعیت مالی نامناسبی بود و به‌همین علّت نتوانست به ماجراجویی‌های پرهزینه بپردازد. در ضمن رومی‌ها، پسر و ولیعهدش را که دِمِتریوس (بعدها دِمِتریوس اول) را به گروگان گرفته و با خود به رم برده بودند و سِلوکوس نمی‌توانست علیه رومی‌ها وارد جنگ‌ شود. سِلوکوس سوّم به‌دست هِلیودوروس، وزیرِ اعظمِ، خود به قتل رسید و برادرش آنتیوخوس جانشین او شد.

 

---