اریکسون، اسون ـ گوران (۱۹۴۸)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۹ توسط Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
اسون ـ گوران اریکسون
Sven-Goran Eriksson
زادروز ۱۹۴۸م
ملیت سوئدی
شغل و تخصص اصلی مربی فوتبال
گروه مقاله ورزش
رشته فوتبال
اسون ـ گوران اریکسون

اِرِیکْسون، اسون ـ گوران (۱۹۴۸م - )(Eriksson, Sven-Goran)

مربی فوتبال سوئدی. به داشتن آرامش، هوش و ذکاوت در فوتبال شهره بود. وی توانست شانزده جایزه در ۲۴ سال کار حرفه‌ای خود به دست آورد. در ۱۹۷۹ـ۱۹۸۲ مربی تیم گوتنبورگ[۱]بود و با این تیم یک‌بار قهرمان سوئد شد. سپس به پرتغال رفت و به مربیگری تیم بنفیکا[۲] در ۱۹۸۲ـ۱۹۸۴ و ۱۹۸۹ـ۱۹۹۲ پرداخت. مربیگری تیم‌های ایتالیایی رم، فیورنتینا[۳]، سامپدوریا[۴]، و لاتسیو[۵] را هم به‌عهده داشت. اولین خارجی است که در اکتبر سال ۲۰۰۰ سرمربی تیم ملی انگلستان شد؛ اما پس از ناکامی این تیم در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان، از سمت خود برکنار شد. پس از یک دوران بازیگری نیمه‌حرفه‌ای مسئولیت مربیگری باشگاه دستۀ سومی دگفورس[۶] را در ۱۹۷۶ به‌عهده گرفت و با موفقیت‌های پی‌درپی توانست این تیم سوئدی را به دستۀ اول ببرد. پس از دوبار کسب قهرمانی پرتغال با تیم بنفیکا، در ۱۹۸۴ سرمربی تیم رم در ایتالیا شد و آن را به مقام دوم در ۱۹۸۶ رساند. پس از اخراج در سال بعد به باشگاه فیورنتینا رفت و در ۱۹۸۹ مجدداً به پرتغال برگشت. پس از سه سال موفقیت‌آمیز با بنفیکا که هیچ‌گاه کمتر از مقام دومی نبود، به ایتالیا برگشت و پنج فصل مربی سامپدوریا شد. در ۱۹۹۷ به لاتسیو رفت و در ۱۹۹۹ با این تیم دوم شد و در سال ۲۰۰۰ پس از ۲۷ سال آن را به مقام قهرمانی رساند.

 


  1. Gothenburg
  2. Benfica
  3. Fiorentina
  4. Sampdoria
  5. Lazio
  6. Degerfors