اسماء بنت عمیس
اَسْماء بِنت عُمَیْس ( ـ ح ۴۰ق)
بانوی نامدار صدر اسلام. در اوایل بعثت پیامبر (ص) اسلام آورد و همراه همسرش جعفر بن ابی‌طالب به حبشه هجرت کرد. فرزندانش عبدالله، محمد و عون در آن‌جا متولد شدند. اندکی پس از فتح خیبر با همسر و فرزندان به مدینه هجرت کرد. بعد از شهادت جعفر (۸ق) با ابوبکر ازدواج کرد و محمد بن ابی‌بکر از او تولد یافت. سرانجام پس از مرگ ابوبکر با امام علی (ع) ازدواج کرد و عون (یا محمّد) و یحیی از او متولد شدند. خواهران اسماء نیز بانوانی ارجمند بوده‌اند ازجمله خواهر مادری‌اش میمونه بنت حارث، از زنان پیامبر (ص) و لبابه ام‌الفضل، همسر عباس عموی پیامبر(ص)، و سَلْمی بنت عُمَیس، همسر حمزه (ع). اسماء از ارادتمندان به اهل بیت (ع) بوده است.