اسمیتسون، خانواده
اِسمیتْسون، خانوادۀ (Smithson)
آلیسـون مارگارت[۱] (۱۹۲۸ـ۱۹۹۳)، و پیتر دنم[۲] (۱۹۲۳ـ )، که هر دو معمار، معلم، نظریهپرداز و زادۀ انگلستاناند. بهسبب بناهایی که در دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، در شیوۀ معروف به بروتالیسم[۳] ساختند، ازجمله مدرسۀ هانستنتون[۴]، در نورفوک[۵]، انگلستان (۱۹۵۰ـ۱۹۵۲)، شهرت یافتند. سبک آنان، از لحاظ تقارن و سادگی فُرم، از لوکوربوزیه[۶] و میس وان در روهه[۷] تأثیر دارد. آلیسون اسمیتسون، در مقام عضو برجستۀ گروه۱۰[۸] در پیریزی نظریۀ معماری پس از جنگ سهم بسزایی داشت. اسمیتسونها همچنین از اعضای فعال گروه مستقل[۹] در انستیتو هنرهای معاصر[۱۰]، لندن (اوایل دهۀ ۱۹۵۰)، بودند و در برپایی نمایشگاه گالری وایتچاپل لندن[۱۱]، با عنوان این است فردا[۱۲]، در ۱۹۵۶ نقش مؤثری داشتند.