گلز، آلبر (۱۸۸۱ـ۱۹۵۳)
گِلِز، آلْبِر (۱۸۸۱ـ۱۹۵۳)(Gleizes, Albert)
نظریه‌پرداز و نقاش کوبیست[۱] فرانسوی. بیشتر به‌سبب کتاب پیش گامش با نام دربارۀ کوبیسم[۲] (۱۹۱۲)، شهرت دارد، که آن را با ژان متسنژه[۳] نگاشت (۱۸۸۳ـ۱۹۵۶). در ابتدا با تأثیر از براک[۴] و پیکاسو[۵]، و سپس روبر دلونه[۶]، رفتاری پرشور را در نقاشی پیش گرفت، و سراسر بوم را با سطوح کج و درهم‌آمیخته پر کرد؛ همچون تابلوی خرمن‌کوبی[۷] (۱۹۱۲؛ موزۀ سالومون رابرت گوگنهایم[۸]، نیویورک). گلز در بنیادگذاری تقسیم طلایی[۹] در پاریس (۱۹۱۲ـ۱۹۱۴) بسیار کوشید، نمایشگاهی که هدفش اشاعۀ آثار نقاشان کوبیست بود. از سفرهایش در ۱۹۱۵ و ۱۹۱۷ـ ۱۹۱۸ به امریکا بسیار تأثیر گرفت، و در ۱۹۱۷ تابلوی روی پل بروکلین[۱۰] (موزۀ سالومون رابرت گوگنهایم، نیویورک) را خلق کرد.
