هویزینگا، یوهان (۱۸۷۲ـ۱۹۴۵)
هویْزِینْگا، یوهان (۱۸۷۲ـ۱۹۴۵)(Huizinga, Johan)
مورخ هلندی. از روشنفکران معروف و نویسندگان پرطرف‌دار روزگار خود بود. شهرت او احتمالاً مرهون اثرش، افول قرون وسطا[۱]، است که گزارشی از سقوط فرهنگی بورگونی[۲] در قرن‌های ۱۴م و ۱۵ است. هویزینگا در آثار خود موضوع‌های گسترده و فراگیر را ترجیح می‌داد و آثارش دامنۀ وسیعی از موضوع‌ها را ـ ازجمله نمایش‌نامه‌های کلاسیک هلندی و تاریخ فرهنگی شرق و نیز تاریخ غرب از قرن ۱۲م تا روزگار معاصر ـ دربر می‌گیرد. روش التقاطی او در اثرش هومو لودنس (انسان خنده‌ناک) (۱۹۳۸) به خوبی نمود یافته است، که پژوهشی کلاسیک دربارۀ فرهنگ و در قالب نمایش‌نامه است. اثرش تمدن هلند در قرن هفدهم[۳] (۱۹۳۳) و نیز اراسموس[۴] (۱۹۲۴)، که بسیاری هویزینگا را وارث معنوی او می‌دانند، آثاری مهم در تاریخ‌نگاری هلند است. در دانشگاه گرونینگن[۵] درس خواند و مدت کوتاهی در دانشگاه لایپزیگ به تحقیق و مطالعه پرداخت. چندی در دانشگاه آمستردام، ادبیات هلندی درس می‌داد و سپس در ۱۹۰۵ استاد تاریخ دانشگاه خرونینگن شد. از ۱۹۱۵ استاد تاریخ عمومی در دانشگاه لندن بود و در ۱۹۳۳ رئیس دانشگاه لیدن[۶] شد.