ملا عبدالجواد خراسانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ملا عبدالجواد خراسانی

(معروف به مدرس کبیر) از دانشمندان و ریاضی‌دانان معروف ایرانی و مدرس مشهور دورۀ قاجاریه. پدرش محمد علی بن احمد تونی، از عالمان بزرگ دوران خویش بوده است. ملا عبدالجواد تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش گذراند. سپس به اصفهان مهاجرت کرد و مقیم و از علمای مشهور آن دیار شد. در فقه، اصول، طب، ریاضیات و ادبیات مهارت بسیار داشت. شاگردان بسیاری پرورش داد که مشهورترین آنان عبارت بودند از: ابوالحسن جلوه، شیخ‌الشریعه اصفهانی، آخوند ملا محمد کاشانی و جهانگیر خان قشقایی. او در موسیقی نیز ماهر بود و تار خوب می‌زد؛ هر چند که به علت اعتقادش به حرام بودن موسیقی در اسلام، کسی تار زدنش را ندیده است.

ملا عبدالجواد در صفر ۱۲۸۱ق در اصفهان درگذشت و در تخت فولاد به خاک سپرده شد.