اشپور، لودویگ (۱۷۸۴ـ۱۸۵۹)
اِشْپور، لودویگ (۱۷۸۴ـ۱۸۵۹)(Spohr, Ludwig)
نوازندۀ ویولن، آهنگ‌ساز، و رهبر ارکستر اهل آلمان. در ۱۸۲۰ با ارکستر انجمن فیلارمونیک لندن[۱] برنامه اجرا کرد. موسیقی او بازتاب فعالیت حرفه‌ای‌اش در زمینۀ نوازندگی ویولن است، و شامل ۱۵ کنسرتوی ویولن، موسیقی مجلسی، و نُه سمفونی است. از نخستین رهبران ارکستر بود که از چوب میزانه استفاده کرد. اجرای موسیقی اشپور در قرن ۱۹ رواج زیادی داشت، و خودش از محبوبیت خاصی در انگلستان برخوردار بود. امروزه او را بیشتر برای کنسرتوی ویولن هشتم و چند اثر مجلسی پرنغمه‌اش می‌شناسند. اشپور موسیقی را ابتدا از والدینش فراگرفت، که هردو موسیقی‌دان بودند، البته حرفۀ پدرش پزشکی بود؛ برای ادامۀ تحصیل به برونسویک[۲] فرستاده شد. در ۱۸۰۲ به روسیه رفت و در آن‌جا با موتسیو کلمنتی[۳] و جان فیلد[۴] ملاقات کرد. پس از اجرای فاوست[۵] در پراگ[۶]، رهبری ارکستر اپرای فرانکفورت را برعهده گرفت.