ابن سعید حلی، یحیی (کوفه ۶۰۱ـ حله ۶۹۰ق)
| باب دیلن | |
|---|---|
| زادروز |
کوفه ۶۰۱ق |
| درگذشت | حله ۶۹۰ق |
| ملیت | عرب |
| شغل و تخصص اصلی | فقیه امامی |
| آثار | الجامع للشرایع؛ المدخل؛ نزهة‌الناظر |
| گروه مقاله | دین اسلام |
| خویشاوندان سرشناس | ابن ادریس حلی (جد مادری)، یحیی بن حسن بن سعید (جد پدری) و محقق حلی (پسر عمو) |
ابنِ سعید حِلّی، یحیی (کوفه ۶۰۱ـ حله ۶۹۰ق)
(ابوزکریا نجیب‌الدین یحیی بن احمد هُذلی حِلی) فقیه امامی. به سبب انتسابش به قبیله‌ای در مکه با نام هُذَیْل، به او هُذَلی نیز می‌گویند. پسر عموی محقق حلی وی از طرف مادر، نوه ابن ادریس حلی از فقهای شیعه است، پسر عموی محقق حلی و جدش یحیی بن حسن بن سعید بود، که گاه نام او سبب تشابه اسمی با جدش می‌شود، و احمد (پدر ابن سعید)، حسن (پدر محقق حلی) و محمد بن یحیی از فرزندان او بودند. نزد ابن زهرۀ حلی، ابن نمای حلی، سید فخار موسوی و شیخ محمد بن ابی‌البرکات درس خواند. در کلاس‌های درس محقق حلی نیز شرکت می‌کرد. گویا محقق حلی در جمع شاگردانش، سدیدالدین حلی، پدر علامه حلی، و مفیدالدین محمد بن جهیم را در اصول فقه و کلام بر او ترجیح می‌داد. عبدالکریم بن طاووس، حسن بن داود حلی، سید محمد علوی و علامۀ حلی از شاگردان او بودند. در ادبیات عرب نیز اشتهار داشت. از آثار اوست الجامع للشرایع؛ المدخل؛ نزهة‌الناظر.