مونرو، مریلین (۱۹۲۶ـ۱۹۶۲)
| مریلین مونرو Marilyn Monroe | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۲۶م |
| درگذشت | ۱۹۶۲م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
| آثار | ایستگاه اتوبوس (۱۹۵۶)؛ بعضی ها داغشو دوست دارن (۱۹۵۹) |
| گروه مقاله | سینما |
| خویشاوندان سرشناس | آرتور میلر (همسر) |
مونْرو، مِریلین (۱۹۲۶ـ۱۹۶۲)(Monroe, Marilyn)
(نام اصلی: نورما جین مورتنسون بیکر[۱]) بازیگر امریکایی سینما. فیلم‌هایی که او در آن بازی کرده است عبارت‌اند از: چگونه می‌توان شوهر میلیونر کرد[۲] (۱۹۵۳)، ایستگاه اتوبوس[۳] (۱۹۵۶)، و بعضی‌ها داغشو دوست دارن[۴] (۱۹۵۹). مریلین مونرو در فیلم نیاگارا[۵] (۱۹۵۳) یکی از نخستین نقش‌های مهمش را ایفا کرد، نقش زن افسونگری که نقشۀ قتل شوهرش را می‌ریزد؛ رودخانۀ بدون بازگشت[۶] (۱۹۵۴) فیلم وسترن بود؛ در شاهزاده و رقاصه[۷] (۱۹۵۷) با لارنس اولیویر[۸] بازی کرد. سومین شوهرش، آرتور میلر[۹]، نمایش‌نامه‌نویسی امریکایی بود که فیلم‌نامۀ فیلم ناجورها[۱۰] (۱۹۶۰) را برایش نوشت، فیلمی جدّی که اتفاقاً آخرین فیلم او نیز بود. از دیگر فیلم‌های اوست: جنگل آسفالت[۱۱] (۱۹۵۰)؛ برخورد در شب[۱۲] (۱۹۵۲)؛ زحمت در زدن به خودت نده[۱۳] (۱۹۵۲)، در نقش پرستار بچه‌ای که تعادل روانی ندارد؛ و میمون بازی[۱۴](اکسیر جوانی)(۱۹۵۲). مریلین مونرو به‌سبب مصرف بیش از حد قرص خواب‌آور درگذشت.