کریستف رضاعی
کریستف رضاعی (تولوز فرانسه 1344ش- )
آهنگساز و نوازندۀ پیانوی ایرانی- فرانسوی. پدربزرگش، حسین رضاعی، از پیش‌گامان علم روان‌پزشکی نوین در ایران و مؤسس و مدیر «بیمارستان روان‌پزشکی رضاعی» در تهران بوده است. هم پدربزرگ کریستف و هم پدرش همسرانی فرانسوی داشته‌اند و وی از مادری فرانسوی به دنیا آمده است. کریستف در فرانسه در رشته‌های موسیقی (نوازندگی پیانو) و مهندسی و بازاریابی تحصیل کرده است. از اواسط دهۀ 1990م به عنوان خواننده، آهنگساز و نوازنده با تشکیل گروه‌هایی یا همراهی با گروه‌هایی (ایرانی یا فرانسوی) به کار موسیقی پرداخته و از اوائل دهۀ 1380ش هم با کار آهنگسازی فیلم (کوتاه، مستند و سینمایی) به این گونۀ موسیقی ورود کرده است که برایش جوایز و افتخارات متعددی را به ارمغان آورده است.
برخی از جوایز و افتخارات
جایزۀ نخست آهنگسازی از انجمن فرهنگی ایتالیا با موضوع «سرود صلح برای هزارۀ سوم» (2000م)؛ تندیس بهترین موسیقی متن از هفدهمین دورۀ جشن بزرگ سینمای ایران (جشن خانه سینما) برای فیلم ماهی و گربه (1394)؛ تندیس بهترین موسیقی از جشن سینمایی حافظ برای فیلم در دنیای تو ساعت چند است؟ (1394)؛ سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن از سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم نگار (1395)؛ نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن از دوره‌های سی و چهارم و سی و هفتم جشنواره فیلم فجر.
موسیقی فیلم
آبادان (مانی حقیقی- ۱۳۸۱)؛ پروندۀ هاوانا (علیرضا رئیسیان- 1384)؛ کنعان (مانی حقیقی - 1386)؛ چهل سالگی (علیرضا رئیسیان- 1387)؛ سعادت‌آباد (مازیار میری- 1388)؛ زیر آب (سپیده فارسی- 1388)؛ چه خوبه که برگشتی (داریوش مهرجویی- 1391)؛ ماهی و گربه (شهرام مکری- 1392)؛ ارسال یک آگهی تسلیت برای روزنامه (ابراهیم ابراهیمیان- 1392)؛ در دنیای تو ساعت چند است؟ (صفی یزدانیان- 1393)؛ اژدها وارد می‌شود (مانی حقیقی- 1394)؛ نگار (رامبد جوان- 1396)؛ آخرین داستان (اشکان رهگذر- 1397)؛ سونامی (میلاد صدرعاملی- 1397)؛ عامه‌پسند (سهیل بیرقی- 1398)