آقا ضیاء عراقی (اراک ۱۲۴۰ـ نجف ۱۳۲۱ش)
Agha Zia Araghi
آقا ضیاء عِراقی (اراک ۱۲۴۰ـ نجف ۱۳۲۱ش)
| آقا ضیاء عراقی | |
|---|---|
| زادروز |
اراک ۱۲۴۰ش |
| درگذشت | نجف ۱۳۲۱ش |
| ملیت | ایرانی |
| نام‌های دیگر | ضیاءالدین علی |
| شغل و تخصص اصلی | فقیه |
| شغل و تخصص های دیگر | محقق، نظریه پرداز و مدرس امامی |
| آثار | الحاشیه علی بیع المکاسب؛ مقالات الاصول |
| گروه مقاله | دین اسلام |
(یا: ضیاءالدین علی) مرجع تقلید، محقق، نظریه‌پرداز و مدرّس امامی. نزد پدرش در اراک، در محضر هاشم چهارسوقی، ابوالمعالی کلباسی و آخوند کاشی در اصفهان، و در محضر سیدمحمد فشارکی، حسین خلیلی، آخوند خراسانی، سیدکاظم یزدی و شیخ‌الشریعۀ اصفهانی در نجف درس خواند. از معدود کسانی است که در کمال‌بخشیدن به مکتب شیخ انصاری نقش داشت. ۶۰ سال فقه و اصول تدریس کرد و گویا پیش از سفر به نجف مجتهد بود. سیدمحمود شاهرودی، سیدعبدالهادی شیرازی، سیدمحسن حکیم، سیدابوالقاسم خویی، سیدمحمدتقی خوانساری، سیدعلی یثربی، عبدالنبی عراقی، محمدتقی و میرزاهاشم آملی، محمدتقی بروجردی، حسن و یحیی یزدی، سیداحمد و موسی خوانساری، حسین جلّی، سیدعبدالله شیرازی و محمدرضا مظفر، همگی از مراجع تقلید و مجتهدان معروف، از شاگردان او بودند. وی رساله‌ای مستقل ننوشته است. پاره‌ای از تألیفاتش به‌چاپ نرسیده یا ازبین رفته است. از آثار اوست: الحاشیة علی بیع‌المکاسب؛ مقالات الاصول؛ الحاشیة علی‌العروة‌الوثقی؛ شرح تبصرة‌المتعلمین (نجف، ۱۳۴۵).