شافیه
شافیّه
کتاب عربی در صرف، نوشتۀ ابن الحاجب، در قرن ۷ق. از کتب درسی بوده و بر آن شرح‌هایی نگاشته‌اند. شرح رضی‌الدین استرآبادی و شرح نظّام از مهم‌ترین شروح شافیه است. گفتنی است در شافیه، افزون بر مباحث صرفی، آموزه‌هایی دربارۀ مخارج و صفات و کتابت حروف نیز آمده است.