بورنجانی

بورِنْجانی
از گویش‌های جنوب غربی ایران و مجموعۀ گویش‌های فارس، رایج در بورنجان، واقع در ۳۰ کیلومتری اردکان.

صامت‌های بورنجانی همچون صامت‌های فارسی است، به علاوۀ یک صامت سایشی که به دنبال /d/ می‌آید. در این گویش، مذکر و مؤنث وجود ندارد. شمار جمع با alـ ساخته می‌شود، پسوند نکره‌ساز همچون فارسی iـ است و پسوند معرفه¬ساز aـ می‌باشد. بورنجانی، به پاپونی و ماسرمی و سمغانی نزدیک است.