دیونوسیوس آریوپاگوسی

دیونوسیوس آریوپاگوسی (ح ۵۰۰م)(Dionysius the Areopagite)

متألّه عارف مسیحی. مشهور به دیونوسیوس دروغین؛ زیرا با دیونوسیوسی که او را پولس به دین مسیح درآورد (اعمال، ۱۷: ۳۴) مشتبه شده است. در اوایل قرن ۶م نامه‌هایی به امضای او پیدا شد که موضع مونوفیزیتی (تک‌سرشت‌باورانه) را تقویت کرد. اعتبار نامه‌ها مورد تردید است، با این حال نفوذ فراوانی در کلیساهای غرب و شرق پیدا کرده است. هدف این نوشته ها ایجاد تألیفی بین مسیحیت و فلسفه نوافلاطونی بود، و این باور خطا که این نوشته‌ها در زمان رسولان تألیف شده‌اند، به افزایش نفوذ و اعتبار آنها کمک کرد. انسان با کنار گذاشتن عقل و ادراک خود به خداوند تقرب می جوید، و به ظلمتی وارد می‌شود که او با «پرتو ظلمت الهی» از آن نجات خواهد یافت، و به معرفت وجودی نایل می شود که در وحدت مطلق خود ورای هر توصیفی است. ترجمه آثار دیونوسیوس آریوپاگوسی به‌دست اریگنا در قرن نهم ، الگوی بلاغی را برای بخش اعظم نوشته‌های عرفانی بعدی فراهم ساخت.

منابع:

1-ریس، ویلیام، فرهنگ فلسفه و دین، اعوانی،1399، غلامرضا و دیگران، چاپ اول، تهران، انتشارات موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران

 

---