امامزاده احمد بن قاسم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نمای بیرونی امامزاده

اِمامزاده احمد بن قاسم

بقعه‌ای در جنوب شرقی شهر قم، مقبرۀ امامزاده احمد از نوادگان امام جعفر صادق (ع). این مقبره بارها ویران و سپس بازسازی شده است. در ۷۸۰ق علی بن عزالدین اسحاق، از رجال و وزرای عصر، آن‌جا را تجدید بنا کرد و گنبد کنونی آن را ساخت و خود نیز در همان‌جا دفن شد. بنای امامزاده در تاریخ ۱۷ آذر ۱۳۷۷ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

تزئینات

با این که بقعه‌ خالى از بیوتات و رواق بوده، ولى از حیث گچبرى یکى از شاهکارهاى هنر معماری دورۀ خود به شمار می‌‌آید که در قسمت داخلى گنبد سه کتیبۀ بسیار زیبا و جذاب وجود دارد، که اولى در قسمت علیاى گنبد و به خط کوفى و دومی ‌‌قدرى پائین‌تر و به خط ثلث و آخرى زیر این دو و به خط نسخ می‌‌باشد. در کتیبۀ پایین، سورۀ یس تا آیۀ «أحصیناه فى امام مبین» را با خط نسخ بسیار ممتازى نوشته و گچبرى کرده‌اند.