بقعه پیر علم دار

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بقعۀ پیر علم‌دار

بُقعه پير عَلَم‌دار

(یا: برج/آرامگاه پیر علمدار) بنایی آرامگاهی در شرق شهر دامغان در محلّهٔ خوریا، خیابان ایستگاه راه‌آهن، نزدیک مسجد جامع و مدرسۀ حاج فتح علی‌بیگ، از اوائل سدۀ 5ق. براساس سرودۀ منوچهری دامغانی، آرامگاه سعید ابی جعفر محمد بن ابراهیم، پدر ابوحرب بختیار، حاکم ایالت قومِس در زمان سلطان محمود غزنوی.


بنای بقعه برجی است با قاعدۀ مدوّر در داخل و خارج. بدنۀ خارجی برج، تزیینات زیبای آجرکاری دارد. بر بالای برج، هفت نوار تزیینی آجر‌تراش، و کتیبه‌ای مورخ ۴۱۷ق دیده می‌شود. کتیبۀ دیگری نیز با همین تاریخ بر گرداگرد درون برج قرار دارد. بر قوس درگاه ورودی بنا نیز کتیبه‌ای تزیینی، گچ‌بری‌شده است که امروزه قابل خواندن نیست.