بندیان درگز، محوطه باستانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بَنْدیانِ دَرْگز، محوّطۀ باستانی
معبد و محوطه‌ای باستانی در حدود دو کیلومتری شمال غربی شهرستان درگز در استان خراسان شمالی، در حدود بیست کیلومتری مرز ایران و ترکمنستان. این مجموعه در تاریخ ۲۴ بهمن ۱۳۷۵ با شمارهٔ ثبت ۱۸۴۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.


معرفی مجموعه

محوطۀ باستانی بندیان از سه تپۀ کوچک شکل می‌گیرد و هزار متر مربع وسعت دارد. اولین فصل کاوش در بندیان در ۱۳۷۳ آغاز شد. در نتیجۀ کاوش‌ها، تالاری ستون‌دار به شکل مربع با ستون‌های گچی و دیوارهای چینه‌ای پیدا شد. در شمال تالار، محرابی به ابعاد ۱.۷× ۲.۸ متر و ۳ اُستودان قرار دارد؛ بر روی اُستودان‌ها صحنه‌هایی از شکار، قوچ، بز کوهی، گریفون، مار، عقرب و اسب گچبری شده است. در بندیان آتشدانی کشف شده است که حضور آن در مجاورت استودان‌ها، مغایر با شریعت زردشتی است. بر دیوارهای تالار صحنه‌هایی از شکست سرداران هون و نیز ایزدبانوی آناهیتا گچبری شده است. کتیبۀ پهلوی ساسانی بندیان آن‌جا را کوشک یا دسکره‌ای معرفی می‌کند که از آن یزداد ارگبد مرو است که فردی به نام مهر شاپور وی را بدان سمت گماشته بود.