اسارت بابلی

اسارت بابلی (Babylonian captivity)

در تاریخ بنی‌اسرائیل، دورۀ تبعید یهودیان به بابِل پس از غلبۀ بختنصر دوم بر بیت‌المقدس (اورشلیم) در 586پ‌‌م. بنابه روایات، دورۀ اسارت 70 سال به درازا کشید (از سقوط اورشلیم در 586پ‌م تا ساختن دوبارۀ هیکل در 516پ‌م). سرانجام کوروش کبیر بابل را فتح کرد و در 536پ‌‌م به آنان اجازۀ بازگشت داد. در تاریخ کلیسای کاتولیک رومی، تبعید پاپ‌ها به آوینیون (در فرانسه) را هم، که از 1309 تا 1377م به‌طول انجامید، به این نام خوانده‌اند.

---