راول ، موریس (۱۸۷۵ـ۱۹۳۷)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۹ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۰ توسط Nazanin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
موریس راول
Maurice Ravel
زادروز ۱۸۷۵م
درگذشت ۱۹۳۷م
ملیت فرانسوی
شغل و تخصص اصلی آهنگ ساز
شغل و تخصص های دیگر نوازنده پیانو
آثار پاوان برای شاهزاده خانم فقید (۱۸۹۹)؛ فواره (۱۹۰۱)؛ اپرای کودک و جادوگران (۱۹۲۴)
گروه مقاله موسیقی
جوایز و افتخارات دریافت دکترای افتخاری از دانشگاه آکسفورد
موریس راول

راول‌، موریس‌ (۱۸۷۵ـ۱۹۳۷)(Ravel, Maurice)

 

آهنگ‌ساز و پیانو‌نواز فرانسوی. از مشخصه‌های آثارش، هوس‌انگیزی، هارمونیک‌های غریب، و جلوه‌های ارکستری گیج‌کننده را می‌توان برشمرد. اپرایکودک و جادوگران[۱] (۱۹۲۴) او دربردارندۀ بیشتر سبک‌های گوناگونی است که در دوران‌های مختلف بر وی تأثیر گذاشتند. از دیگر آثار اوست: قطعه‌هایی برای پیانو مانند پاوان برای شاهزاده‌ خانم فقید[۲] (۱۸۹۹)، فواره[۳] (۱۹۰۱)، و باله‌های دافنیس و کلوئه[۴] (۱۹۱۲) و بولِرو[۵] (۱۹۲۸). راول از پدری سوئیسی و مادری از تبار باسک[۶] بود؛ آن دو همان سالی که راول به‌دنیا آمد به پاریس نقل‌مکان کردند. پس از تعلیمِ مقدماتی در ۱۸۸۹، وارد کنسرواتوار شد. در ۱۸۹۹ اوورتور شهرزاد[۷] (بی‌ارتباط با مجموعه ترانه‌‌ای که بعدها ساخت) و پاوان برای یک شاهزاده‌ خانم فقید او در قالب روایت پیانویی توسط انجمن ملی موسیقی[۸] اجرا شد. دو قطعه از بهترین آثار راول، کوآرتت زهی (۱۹۰۳) و قطعه‌ای برای پیانوی آینه‌ها[۹] (۱۹۰۵) درخور ذکرند. در این قطعه‌ها، و آثار دیگر، دِینْ راول به امپرسیونیست‌ها و نیز تمرکز بر جزئیات آشکار است. در ۱۹۰۸ با گاسپار شب[۱۰]، معیار تازه‌ای برای ساخت موسیقی پیانو پدید آورد. نخستین موفقیت بزرگ فراگیرش در ۱۹۱۱ با اجرای ساعت اسپانیایی[۱۱] در اپرا کمیک[۱۲] حاصل شد و موفقیت دوم در ۱۹۱۲ به‌دست آمد که گروه بالۀ روس دیاگیلف[۱۳]، اثر دافنیس و کلوئه را اجرا کرد. پس از جنگ جهانی اول، آثاری بسیار موفق مانند لا والس[۱۴]، تجسم یک مجلس رقص وینی[۱۵] در روزگار زوال یک دورۀ تاریخی، قطعۀ نئوکلاسیک آرامگاه کوپرن[۱۶]، و... را خلق کرد. دربارۀ‌ اثرش بولرو با تحقیر می‌گفت: «حتی یک نت موسیقی در آن نیست»، اما از موفقیت گسترده آن خوشحال بود. از آخرین آثار بزرگ او، به کنسرتوی پیانو در سل و کنسرتوی پیانو برای دست چپ[۱۷] می‌توان اشاره کرد. در ۱۹۲۸ از دانشگاه آکسفورد[۱۸] دکترای افتخاری گرفت. در ۱۹۳۳ پس از یک عمل جراحی مغز درگذشت.

 


  1. L’Enfant et les Sortilèges
  2. Pavane Pour une infante défunte/Pavane for a Dead Infanta
  3. Jeux d’eau/Waterfall
  4. Daphnis et Chloë
  5. Boléro
  6. Basque
  7. Shéhérazade
  8. Société Nationale
  9. Miroirs
  10. Gaspard de La Nuit
  11. L’heure Espangole
  12. Opéra-Comique
  13. Diaghilev
  14. La valse
  15. Viennese
  16. Le tombeau de Couperin
  17. Concerto for piano left hand
  18. Oxford University