ساتی، اریک (۱۸۶۶ـ۱۹۲۵م)

ساتی‌، اِریک‌ (۱۸۶۶ـ۱۹۲۵)(Satie, Erik)

اِریک‌ ساتی‌ Erik Satie
زادروز	1866م
درگذشت	1925م
ملیت	فرانسوی
تحصیلات و محل تحصیل	اسکولا کانتوروم
شغل و تخصص اصلی	آهنگ‌ساز
گروه مقاله	موسیقی
خویشاوندان سرشناس	اوژنی ساتی بارنِچ (مادر)
جوایز و افتخارات	سه ژیمنوپِدی (1888)

ساتي‌، اِريک‌

آهنگ‌ساز فرانسوی. قطعه‌های او برای پیانو، مثل سه ژیمنوپِدی (۱۸۸۸)، دقیق و غم‌انگیزند و بیان رُمانتیک را با برداشت‌هایی فراواقعی هجو می‌کنند. نگاه زیباشناسانه او، ساده و هجو‌آمیز، مثلاً در مس فقرا (۱۸۹۵)، از منظر ملی‌گرایی، پادزهری در مقابل افراط‌کاری‌های ناشی از رمانتیسیسم آلمانی بود. ساتی که مقتدای آهنگ‌سازان گروه شش برشمرده می‌شد، مفهوم موزیک دآموبلمان (موسیقی مبلمان) را ترویج می‌کرد، که خبر از پیدایش رادیو می‌داد. سفارشی از جانب دیاگیلف، به ساخته‌شدن بالۀ رژه (۱۹۱۷) منجر شد، که در سازبندی آن از بوق کارخانه، ماشین تحریر، و سوت کشتی استفاده شده بود. ساتی برای موسیقی فیلم آنتراکت ساختۀ رنه کلر (۱۹۲۴)، سبک تازه‌ای ابداع کرد. پدر ساتی آهنگ‌ساز و ناشر آثار موسیقی در پاریس بود و مادرش، اوژنی ساتی بارنِچ، قطعه‌های کوچک و ساده‌ای برای پیانو می‌ساخت. ساتی فقط یک سال در کنسرواتوار پاریس ماند و پس از آن با نوازندگی در کافه‌ها و ساختن موسیقی برای، هیپسا، ترانه‌سرای مونمارتر و پوِلت دارتی، خوانندۀ تالارهای کنسرت، زندگی حقیرانه‌ای را درپیش گرفت. از طریق دوستی با دبوسی در حدود ۱۸۹۰، با حلقۀ اندیشمندان ارتباط یافت. همچنین در ۴۰سالگی به تحصیل در اسکولا کانتوروم زیرنظر ونسان دَ اندی و آلبر روسل پرداخت. دراین‌حال به انتشار قطعه‌های کوچکی برای پیانو با عنوان‌های عجیب و غریب ادامه ‌داد. در سال‌های بعد با ژان کوکتو آشنا شد و در آرکویی مدرسه‌ای بنا کرد و در آن به آزمودن تأثیر برخی اندیشه‌ها بر آهنگ‌سازان جوان‌تری مثل پولانک، اوریک، و میّو پرداخت و آن‌ها را از سبک رُمانتیک که تحت تأثیر آهنگ‌سازان آلمانی، به‌خصوص واگنر، پدید آمده بود دور کرد و به سوی سبکی بی‌آلایش‌تر، فشرده‌تر و وابسته به کلمات پیش رفت.

 

---