لیونل باریمور

لیونل باریمور (پنسیلوانیا ۲۸ آوریل ۱۸۷۸ - لس آنجلس ۱۵ نوامبر ۱۹۵۴م) Lionel Barrymore

بازیگر امریکایی، برندۀ جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد در چهارمین دورۀ مراسم اسکار. پدرش، موریس باریمور، با اصالتی بریتانیایی و بازیگر تئاتر، مادرش جورجیانا درو باریمور از بزرگ‌ترین کمدین‌های نیمۀ دوم سدۀ 19م تئاتر امریکا خود در خانواده‌ای که بازیگر بودند به دنیا آمد؛ فرزندان این زوج (به ترتیب سن: لیونل، اتل و جان) نیز از بازیگران برجستۀ تئاتر و سینمای امریکا در چند دهۀ آغازین سدۀ 20م بودند و از این میان، جز لیونل، اتل هم در ۱۹۴۴م جایزۀ اسکار نقش دوم زن را برای فیلم تنها قلب بی‌کس به‌دست آورد.

لیونل ابتدا در گروه نمایشی مادربزرگش، لوئیزا لین درو، و جان درو، دایی‌اش، نقش‌هایی فرعی را برعهده می‌گرفت. این بازیگرِ تیپ‌های بسیار محبوب، ماندگارترین نقش‌های خود را در فیلم‌هایی همچون شام ساعت هشت (۱۹۳۳م)، این را نمی‌توانی با خودت ببری (۱۹۳۸م)، و پانزده فیلم دکتر کیل‌دیر بازی کرد. در ۱۹۳۱م برای بازی در فیلم روح آزاد جایزۀ اسکار گرفت. ایفای نقش شخصیت اسکروج در اجرای رادیویی سرود کریسمس اثر چارلز دیکنز، از ۱۹۳۶م طیف گسترده‌ای از شنوندگان را جذب کرد. در سالمندی با وجود فلج‌بودن و وابستگی به صندلی چرخ‌دار، به ایفای نقش‌های مختلف در رادیو پرداخت. او که به هنر و موسیقی بیش از تئاتر عشق می‌ورزید، بیش از صد قطعۀ موسیقی منتشرنشده ساخت و عضو انجمن قلم به‌دستان امریکا بود.

---