کلودت کولبر
کلودت کولبر (فرانسه ۱۳ س‍پتامبر ۱۹۰۳ - باربادوس ۳۰ ژوئیه ۱۹۹۶م) Claudette Colbert
(نام اصلی: امیلی شوشون[۱]) بازیگر زن فرانسوی‌تبار، برندۀ جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن. سه‌ساله بود که با خانواده‌اش به آمریکا مهاجرت کرد. تحصیلاتش را در دبیرستان واشینگتن اروینگ[۲] به پایان برد. سپس در «آرت استیودنتز لیگ[۳]» طراحی مد خواند. در سال ۱۹۲۳م آشنایی با آن موریسونِ[۴] نمایشنامه‌نویس سبب شد تا نقش کوچکی را در یک تئاتر به دست آورد. پس از این نامش را به کولبر تغییر داد. در فاصلۀ سال‌های ۱۹۲۵ تا ۱۹۲۹م در برادوی[۵] در نمایش‌های مختلفی بازی کرد. در ۱۹۲۷م نخستین و آخرین فیلم صامت خود را بازی کرد (برای عشق مایک[۶] - ساختۀ فرانک کاپرا). دوران کاری‌اش به طور جدی پس از ظهور سینمای ناطق آغاز شد. با در یک شب اتفاق افتاد[۷] (1934م) درخشید و برندۀ جایزۀ اسکار شد. در نیمۀ دههٔ ۱۹۵۰ متناوباً بر صحنۀ تئاترها و پردۀ سینماهای آمریکا ظاهر شد. در همین دهه در انگلستان دو فیلم و یک فیلم در فرانسه بازی کرد. در دههٔ ۱۹۶۰م نیز بیشتر بر صحنۀ تئاتر فعال بود، اما پس از آن دیگر نیمه‌بازنشسته شد. همسر نخستش نورمن فاستر[۸][۸] (از ۱۹۲۸ - ۱۹۳۵م) بازیگر-کارگردان سینما بود.
«من به آن شکوه و زرق و برقی که هالیوود به کسانی که فاقد شخصیتند می‌دهد نیازی ندارم.» در اینجا حق با کولبر بود؛ او شکوهی خاص و طبیعی داشت که ناشی از استعداد و هوشش بود. برخلاف بسیاری از بازیگران، صدا در سینما به کمک او آمد. لحن دلنشین صدایش سبب شد تا به خدمت پارامونت درآید. در آغاز نقش‌های مختلفی را از کمدی‌های سبک تا ملودرام‌های غم‌انگیز ایفا کرد که در همۀ آنها نیز موفق بود. اما استعداد درخشان کمدی او با در یک شب اتفاق افتاد کشف شد و از آن پس بیشتر در نقش‌های پیچیدۀ کمدی ظاهر شد؛ در نقش زنان خوش‌پوش و متجددی که از پس هر شرایطی می‌توانند برآیند.