میتووخ، اویگن (۱۸۷۶ـ۱۹۴۲)
میتْووخ، اویگِن (۱۸۷۶ـ۱۹۴۲)(Mittwoch, Eugen)
خاورشناس آلمانی. در خانواده‌ای یهودی به‌دنیا آمد. در دانشگاه برلین درس خواند و زبان‌های شرقی را نزد زاخاو فراگرفت. سپس فلسفه خواند (۱۸۹۴ـ۱۸۹۸) و در این رشته دانشنامۀ دکتری گرفت (۱۸۹۹). از ۱۹۱۵ در دانشگاه برلین زبان‌های سامی تدریس کرد. درپی سلطۀ نازی‌ها بر آلمان، به فرانسه رفت (۱۹۳۵) و سپس تا پایان عمر در لندن اقامت گزید و در کتابخانۀ موزۀ لندن به مطالعه و پژوهش پرداخت. اسلام‌شناس و تاریخ‌نگاری توانا بود و در زبان‌های حمیری و مسائل جنوب عربستان استادی داشت. از آثارش: ایّام‌العرب (۱۸۹۹) در تاریخ عرب پیش از اسلام؛ چاپ سنی ملوک‌الارض و الانبیای حمزۀ اصفهانی (۱۹۱۲)؛ چشم پزشکان عرب برطبق منابع اصلی (۱۹۰۵) با همکاری دیگران؛ طرز تعلم حبشی (۱۹۲۶)؛ کتیبه‌های کهن جنوب جزیرةالعرب (۱۹۳۳)؛ همکاری در نشر طبقات ابن‌سعد (۱۹۰۴ـ۱۹۱۸)؛ یادبودهای ادبی از دورۀ عثمانی‌ها در هنگری (۱۹۲۷)؛ نقاشی‌های رضا عباسی (۱۹۱۴)؛ کتیبه‌های حمیری موزۀ دولتی برلین (۱۹۳۲).