فاروج، شهرستان
فاروج، شهرستان (County) Faruj
واقع در مناطق شمال شرقی ایران و شرقی‌ترین شهرستان خراسان شمالی، با مرکزیت اداری شهر فاروج. دربارۀ وجه تسمیۀ فاروج آنچنان که در میان مردم بومی این منطقه رایج است، پیشینۀ مرکز این منطقه را به دورۀ هارون‌الرشید و یکی از سرداران او به نام فرج‌الله می‌رسانند. به دستور خلیفۀ عباسی این شخص مأمور می‌شود با بریدن درختان بیشه‌زار این منطقه آبادی‌ای که بعدتر به غاباتِ[۱] فرج و بعدتر به فرج‌آباد و نهایتاً به فاروج موسوم شده را بنا کند. با وجود این نظر متداول، با در نظر گرفتن چند تپه و محوطۀ باستانی و تاریخی، تاریخ سکونت بشر و حتی روستانشینی در این منطقه به دوره‌های پیش از تاریخ می‌رسد. روستانشینی در منطقۀ فاروج طی دوره‌های هخامنشی، اشکانی (که خراسان شمالی کنونی مقر اصلی و اولیۀ آنها بوده)، ساسانی و دوره‌های اسلامی به تدریج گسترش و رونق یافته است. در اولین تقسیمات کشوری دورۀ معاصر (1316ش)، فاروج ده و دهستانی در بخش حومۀ شهرستان قوچان، در استان نهم (خراسان) بوده است. در سال 1330ش، روستای مرکز این دهستان به شهر ارتقاء یافت. در اواخر سال 1368ش، بخش فاروج در شهرستان قوچان تشکیل شد. و نهایتاً در سال 1383ش، زمان تقسیم خراسان به سه استان، براساس مصوبۀ هیأت دولت در جلسۀ مورخ 27 اردیبهشت همان سال، ضمن تغییرات و اصلاحاتی در شهرستان قوچان و بخش فاروج، این بخش از قوچان جدا شده و به شهرستان ارتقاء یافت. این شهرستان در همین سال در محدودۀ جغرافیای سیاسی استان خراسان شمالی قرار گرفت.
شهرستان فاروج متشکل است از 2 بخش، 5 دهستان (با بیش از 80 روستای مسکونی) و 2 شهر: بخش مرکزی (مشتمل بر دهستان‌های شاه‌جهان و فاروج و سنگر، به مرکزیت شهر فاروج)، و بخش خبوشان[۲] (مشتمل بر دهستان‌های تیتکانلو[۳] و حصار، به مرکزیت شهر تیتکانلو). آبادی تیتکانلو در سال 1388ش به شهر ارتقاء یافته است. در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت شهرستان فاروج 49271نفر بوده، که از این مقدار حدود 32درصد ساکن دو شهر فاروج و نزدیک به 68درصد روستانشینان بوده‌اند. شهرستان فاروج در غرب با شهرستان شیروان، در غرب جنوبی با شهرستان اسفراین، در جنوب غربی با شهرستان بام و صفی‌آباد،