سولرز، فیلیپ (۱۹۳۶)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۱ توسط Mohammadi3 (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
فیلیپ سولرز

سولِرْز، فیلیپ (۱۹۳۶م - )(Sollers, Philippe)

نویسنده و منتقد فرانسوی. در ۱۹۶۰م مجلۀ پیشتاز تِل کل[۱] را تأسیس کرد که تا ۱۹۸۲م منتشر می‌شد. در دهۀ ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰م در بطن شورش‌های روشنفکرانه در پاریس شرکت داشت. ژاک لاکان[۲]، لوئی آلتوسر[۳] و رولان بارت[۴] ازجمله دوستان او بودند. سولرز پس از اولین رمانش، انزوای شگفت[۵] (۱۹۵۸م)، که فرانسوآ موریاک[۶] و لوئی آراگون[۷] آن را ستودند، پارک[۸] (۱۹۶۱م) را در قالب روایی نوشت و درپی آن حادثه[۹] (۱۹۶۵م) و اعداد[۱۰] (۱۹۶۸م) را منتشر کرد. ژاک دریدا[۱۱] در کتابش، اشاعه[۱۲]، به تجزیه و تحلیل این سه رمان پرداخته است. دیگر رمان‌های او عبارت‌اند از بهشت[۱۳] (۱۹۸۱م)، چهرۀ بازیگر[۱۴] (۱۹۸۴م)، سوسن طلایی[۱۵] (۱۹۸۹م)، و جشن در ونیز[۱۶] (۱۹۹۱م). این رمان‌ها با ارائۀ تفسیری نو از اندیشه‌های سیاسی، رسانه‌ها، روابط جنسی، مذهب، و هنر جامعه‌ای را که خواننده در آن زندگی می‌کند به روشنی و با نگاهی داستانی بررسی کرده‌اند. در همۀ این رمان‌ها علاقۀ سولرز به تمدن چینی نقشی بسزا دارد. نوشته‌های سولرز کیفیتی موسیقایی دارند و او استفاده از زبان گفتار و آواها را در نوشته‌هایش همیشه در اولویت قرار می‌دهد.

 همسر وی متفکر معروف ژولیا کریستوا است.


  1. Tel Quel
  2. Jacques Lacan
  3. Louis Althusser
  4. Roland Barthes
  5. A Strange Solitude
  6. François Mauriac
  7. Louis Aragon
  8. The Park
  9. Event
  10. Numbers
  11. Jacques Derrida
  12. Dissemination
  13. Paradis
  14. Portrait du Joueur
  15. Le Lys d’Or
  16. Watteau in Venice