زورف، الکساندر (1997)
زورف، الکساندر (1997) (Zverev, Alexander)
تنیسباز آلمانی. در هامبورگ[۱] متولد شد. در 3 سالگی زیر نظر مادرش شروع به تمرین کرد. تنیس حرفهای را از 2014 شروع کرد. در 2016 توانست برای نخستین بار به فینال ایتیپی[۲] (انجمن تنیسبازان حرفهای جهان) صعود کند. در رقابتهای تنیس آزاد سنپترزبورگ[۳] 2016، بر استانیسلاس واورینکا[۴] غلبه کرد و قهرمان شد. در رقابتهای تور جهانی لندن 2018 نیز قهرمان شد. او در مرحلۀ نیمهنهایی و فینال به ترتیب از سد راجر فدرر[۵] و نواک جوکوویچ[۶] عبور کرد. قهرمان دو دورۀ تورنمنت فینال ایتیپی، در 2021 نیز قهرمان این مسابقات شد و در فینال دانیل مدودف[۷] را شکست داد. مدال طلای المپیک 2020 توکیو را به دست آورد. در مسابقۀ آزاد فرانسه 2022، در مصاف با رافائل نادال[۸] مچ پایش پیچ خورد و به ناچار از رقابتها کنار کشید. اما سال بعد مجدد وارد 10 تیم برتر شد. در آگوست 2022، زورف اعلام کرد که دیابت نوع 1[۹] دارد، که در 3 سالگی تشخیص داده شده است. در آن سال، او بنیاد الکساندر زورف[۱۰]، یک موسسۀ خیریه برای حمایت از افراد مبتلا به دیابت، را راهاندازی کرد. در گرند اسلم امریکا 2024، به مرحلۀ یک چهارم نهایی صعود کرد. الکساندر زورف قهرمان مسترز پاریس 2024 شد. او در آوریل 2024 فاتح تنیس مسترز رم نیز شد. زورف پس از شکست دادن نیکولاس جری[۱۱] از شیلی، توانست پس از 7 سال دوباره قهرمان رقابتهای مسترز رم شود و جام قهرمانی را بالای سر ببرد. او با این پیروزی، به دومین جام قهرمانی مسترز رم و ششمین مسترز 1000 امتیازی دست یافت.