اسماء سبعه

اسماء سبعه
در عرفان، نام‌های هفت‌گانۀ خداوند. آن اسامی عبارت‌اند از حیّ، عالم، مرید، سمیع، بصیر، متکلّم، و قادر. این اسامی را ائمۀ‌الاسماء نیز گویند. از آن رو به این اسامی «ائمه» گویند که دیگر اسامی خداوند نسبت به این هفت اسم چون مأموم‌اند که احتیاج به امام دارند. عارفان معتقدند دیگر اسامی خداوند به دلیل کثرتشان و امکان رقابت میان آن‌ها، احتیاج به امامی دارند که آن اسامی را تعدیل کند و هریک را در جای خود قرار دهد. اسماء سبعه خود نیز امامی دارند که در حقیقت امام اعظم و رئیس قدیم آنان است و آن را «اسم اعظم» می‌گویند که جامع همۀ اسامی خداوند است و همۀ صفات و کمالات را در خود دارد. نیز ← ائمة سبعه