برونی، لئوناردو
بِرونی، لئوناردو (۱۳۶۹ـ۱۴۴۴م)(Bruni, Leonardo)
| لئوناردو برونی Leonardo Bruni | |
|---|---|
| زادروز |
آرتسو ۱۳۶۹م |
| درگذشت | ۱۴۴۴م |
| ملیت | ایتالیایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل فلسفه و حقوق در فلورانس |
| شغل و تخصص اصلی | پژوهشگر |
| لقب | لئوناردو آرتینو |
| آثار | تاریخ فلورانس؛ زندگی نامه های دانته؛ پترارک و بوکاتچو |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
(مشهور به لئوناردو آرتینو[۱]) پژوهشگر و انسان‌گرای ایتالیایی دورۀ رنسانس. در آرتسو[۲] متولد شد و بعدها در فلورانس اقامت گزید. در آن‌جا فلسفه و حقوق خواند و به مطالعۀ آثار یونان و روم باستان، که به‌تازگی کشف شده بود، روی آورد. در ۱۴۰۵م، منشی پاپ اینوکنتیوس هفتم[۳] شد و پس از درگذشت پاپ، به خدمت جانشینان او درآمد. از ۱۴۲۷م تا هنگام مرگ در مقام وزارت در جمهوری فلورانس خدمت کرد. برونی و یاران انسان‌گرای او حکومت جمهوری‌ای را که در منابع مختلف کلاسیک توصیف شده است، می‌ستودند و جمهوری رم را الگوی خود انتخاب کرده بودند. برونی با نثر لاتینی فاخری، تاریخ فلورانس (۱۶۱۰م) را نگاشت و با ترجمۀ آثار کسانی مانند پلوتارک، دمو، ارسطو و افلاطون، به ترویج فلسفه و ادبیات یونان باستان یاری رساند. از آثار او به زبان ایتالیایی می‌توان زندگی‌نامه‌های دانته، پترارک و بوکاتچو را نام برد. آرامگاه او در کلیسای سانتا کروچۀ[۴] فلورانس به همت برناردو روسلّینو[۵] ساخته شد.