بوفون، ژرژ لوئی
بوفون، ژُرْژ لوئی (۱۷۰۷ـ۱۷۸۸م)(Buffon, Georges-Louis)
طبیعی‌دان فرانسوی. او نویسندۀ مشهورترین اثر در تاریخ طبیعی قرن ۱۸م، اثری ۴۴ جلدی با نام تاریخ طبیعی عمومی و جزئی[۱] (۱۷۴۹ـ۱۹۶۷م)، است. در دوره‌های طبیعت[۲]، یکی از مجلدات این مجموعه، برای نخستین‌بار گاه‌شماری کتاب مقدس را زیر سؤال برد و عمر زمین را از برآورد سنتی ۶ هزار سال به رقم به ظاهر بزرگ ۷۵هزار سال افزایش داد. بوفون در مونبار[۳]، واقع در بورگونی[۴]، زاده شد و در دیژون[۵] درس خواند. آثار نیوتون و استفان هیلز[۶] را به فرانسه ترجمه کرد و از ۱۷۳۹م، مدیر باغ‌های گیاه‌شناسی ژاردن دو روا[۷] بود. دانشنامۀ بوفون نخستین کتاب دربارۀ کل تاریخ طبیعی و اثری فوق‌العاده مشهور بود. ضمن بررسی سن زمین، مشاهده کرد برخی جانوران بخش‌هایی از بدن خود را حفظ کرده‌اند که بازماندۀ بخشی کامل[۸] است و اکنون هیچ کاربردی ندارد. این امر دلالت بر آن دارد که جانوران با تولید خودبه‌خودی[۹] پدید نیامده‌اند. این نگرش موجب برآشفتگی مراجع مذهبی آن زمان شد، زیرا با کتاب مقدس منافات داشت. همین امر بوفون را مجبور ساخت در نگرش خود تجدیدنظر کند.