اسباط مفقود

اَسْباطِ مَفقود (Lost Tribes)

در تاریخ یهود، ده سبط یا طایفۀ بنی‌اسرائیل که پس از غلبۀ شلمنصر پنجم، شاه آشور، بر سامره (ساماریا) پایتخت اسرائیل (۷۲۲پ‌م)، جانشین او سارگون دوم (حک: ۷۲۲ـ۷۰۵پ‌م) بسیاری از آن‌ها را تبعید کرد. از سرنوشت این طوایف اطلاعی در دست نیست و مورخان و محققان از دیرباز به گمانه‌زنی دربارۀ آن پرداخته‌اند. نظری حاکی است که به قارۀ امریکای پیش از تاریخ کوچ کرده‌اند. نظر دیگر این است که از مسیحیان نسطوری آسیا شده‌اند. به تصوری دیگر، نیاکان کاست‌های مختلف هندو شده‌‌اند. صاحبان آرای دیگری آن‌ها را در حبشه، افغانستان، چین، و ژاپن یافته‌اند. نظریۀ مشهور به آنگلو ـ اسرائیلی که در قرن ۱۷ اعتباری به‌دست آورد می‌گوید آن‌ها اقوام آنگلوساکسون را به‌وجود آوردند. نظری علمی‌تر این است که آن‌ها در جوامع میزبان خود هضم شدند و هویت قومی خود را از دست دادند. ولی به‌گمان بسیاری از محققان یهود در دورۀ معاصر، از آن‌جا که هویت‌های قومی در اوایل تاریخ فلسطین بنیادهای سستی داشتند، با افزایش اقتدار اسباط یهودا و بنیامین ویژگی‌های قومی دورۀ چادرنشینی رفته‌رفته رنگ باخت.

---