تئاتر گرد
تئاتر گِرد (theatre-in-the-round)
اجرای تئاتری در میان تماشاگرانی که دورتادور نشستهاند. در واکنش به صحنۀ قابمانندِ تئاتر قرن ۱۹م، جنبشی از نیمههای قرن ۲۰م، طراحی تئاترهایی را آغاز کرد که صحنۀ نمایش آنها در میانۀ تالار قرار میگرفت. از نمونههای مشهور آنهاست: آرِنا استیج[۱] در واشینگتن دیسیِ[۲] امریکا (۱۹۶۱م) و رویال اِکسچِنج[۳] در منچستر، انگلستان، (۱۹۷۶م). تعبیر تئاتر گرد را مارگو جونز[۴] (۱۹۱۳ـ۱۹۵۵م) در نمایشهایی در دالاس[۵]، امریکا، تبلیغ میکرد و کتابی نیز به نام تئاتر گِرد[۶] در ۱۹۵۱م انتشار داد.