پاچی
پاچی (Pachi)
(یا: پاجی) روستایی در دهستان بنافت، بخش دودانگه شهرستان ساری، استان مازندران. در فاصلۀ 52کیلومتری جنوب شرقی شهر ساری، 85کیلومتری جنوب دریای خزر، 170کیلومتری شرق شمالی تهران، و در ارتفاع حدود 1,200متری از سطح دریا قرار دارد. روستایی ییلاقی در ارتفاعاتِ میانی البرز شرقی و در میان جنگل‌های دودانگه است. پاچی در جنوب به روستای میانا متصل است و راه این دو آبادی در شمال به ترتیب با گذر از روستاهای جورجاده و خوش‌رودبار به فریم می‌رسد و از طریق شبکۀ راه‌های فریم، در غرب به جادۀ فیروزکوه و در شمال به جادۀ ساری - کیاسر - دامغان دسترسی دارند. روستای پرجمعیت سنگده در 4.5کیلومتری جنوب غرب پاچی قرار دارد. اراضی وسیع روستاهای پاچی و میانا (با حدود 1300هکتار اراضی مسکونی، کشاورزی و جنگلی) در جنوب به منطقۀ حفاظت‌شدۀ بولا و استان سمنان محدود شده است و اشک‌رود (از ریزابه‌های شیرین‌رود) از ارتفاعات شمالی میانا سرچشمه گرفته و در شرق این دو روستا به سمت شمال به جریانش ادامه می‌دهد. پاچی درمانگاه، بقالی، نانوایی و زیارتگاهی به نام چهل‌دختر (یا کت‌بانو) دارد. وجود جاذبه‌هایی چون رود، جنگل، چشمه‌های آب معدنی، کوه و مراتع سرسبز پاچی و میانا را تبدیل به روستاهایی گردشگرپذیر در میان جنگل‌های دودانگه کرده است.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت پاچی 342نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامداری، و محصولاتشان برنج، گندم، جو، لوبیا، سیب، آلوچه، گردو، فندق، سیر، گیلاس و تولیدات دامی است. مردم پاچی به زبان طبری (گویش ساروی) سخن می‌گویند.