فروغ، مهدی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۸ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۴۰ توسط Mohammadi3 (بحث | مشارکت‌ها) (Mohammadi3 صفحهٔ فروغ، مهدی (اصفهان ۱۲۹۰ـ۱۳۸۷ ش) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به فروغ، مهدی منتقل کرد)

مهدی فروغ (اصفهان ۱۲۹۰ـ امریکا ۱۳۸۷‌ش)

مهدی فروغ
زادروز اصفهان 1290ش
درگذشت امریکا 1387‌ش
محل زندگی ایران و امریکا
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل فارغ‌التحصیل در رشتۀ هنرهای نمایشی
شغل و تخصص اصلی موسیقیدان و محقق و مؤلف در زمینۀ موسیقی
آثار فن نمایشنامه‌نویسی؛ لاجوس اگری (انتشارات زوار- ۱۳۳۶)؛ شاهنامه و ادبیات دراماتیک (اداره کل نگارش وزارت فرهنگ و هنر- ۱۳۵۴)
گروه مقاله موسیقی
جوایز و افتخارات  
مهدی فروغ
مهدی فروغ

محقق و مؤلف ایرانی در زمینۀ موسیقی و بنیانگذار دانشکدۀ هنرهای دراماتیک. همچنین صاحب تألیفات و ترجمه‌هایی در زمینۀ تئاتر و تاریخ نمایش بود. تخصص اصلی او موسیقی و خوانندگی و اولین استادش، میرزا حسین خضوعی (ساعت‌ساز) اصفهانی بود که او را با ردیف‌ها و دستگاه‌های موسیقی ایرانی آشنا ساخت.

پس از برگزاری چند کنسرت در اصفهان و تهران که با استقبال بسیار روبه‌رو شد، با بورس تحصیلی به انگلستان رفت و در رشتۀ هنرهای نمایشی فارغ‌التحصیل شد. در بازگشت به ایران در سال‌های ۱۳۲۵ـ ۱۳۲۸ش، با اجرای کنسرت‌های مختلف، ایراد سخنرانی‌های متعدد و ارائۀ مقالات بسیار در رشته‌های گوناگون هنر و به‌ویژه موسیقی، آوازه یافت. در اوایل دهۀ ۱۳۴۰، دانشکدۀ هنرهای دراماتیک را در تهران تأسیس کرد و تعداد زیادی فارغ‌التحصیل که بعدها از چهره‌های نام‌آور فرهنگ و هنر ایران شدند، از کلاس‌های او درس آموختند. مهدی فروغ در سال ۱۳۵۸ش به امریکا مهاجرت کرد.

از آثار او کتاب‌های شعر و موسیقی، مداومت در موسیقی ایران (تألیف)، مردان موسیقی، و چگونه موسیقی بشنویم (ترجمه) و تعدادی مقاله در موضوعات مختلف درخور ذکرند. همچنین وی چند نمایشنامۀ مهم را نیز به فارسی برگردانده است. از جمله پدر؛ آگوست استریندبرگ (نشر ابن ‌سینا- ۱۳۳۶)؛ باغ ‌وحش شیشه‌ای؛ تنسی‌ ویلیامز (نشر معرفت و فرانکلین- ۱۳۳۶)؛ اشباح؛ هنریک ایبسن (بنگاه نشر و ترجمه- ۱۳۳۹)؛ خانهٔ عروسک؛ هنریک ایبسن (بنگاه نشر و ترجمه- ۱۳۳۹).

از دیگر ترجمه‌ها و تالیفات او در زمینۀ تئاتر: فن نمایشنامه‌نویسی؛ لاجوس اگری (انتشارات زوار- ۱۳۳۶) و شاهنامه و ادبیات دراماتیک (اداره کل نگارش وزارت فرهنگ و هنر- ۱۳۵۴).