شاهاندشت، قلعه
شاهاندشت، قلعه
بر فراز کوه شاهاندشت در شهرستان آمل، بخش لاریجان، کنار روستا و آبشار مشهوری به همین نام از دورۀ بادوسپانان. به ملک بهمن آخرین فرمانروای سلسله بادوسپانی تعلق داشت و به این نام نیز شهرت دارد. صخرهای که قلعه بر آن بنا شده، در ۲۲۰متری اراضی شاهاندشت است. از لاشۀ سنگهای بزرگ و کوچک با ملات گچ و ساروج ساخته شده است. از دو طبقه با اتاقهای متعدد که بهوسیلۀ راهروها و پلهها به یکدیگر مربوط میشدند، و چند برج توپر استوانهای تشکیل میشد که ارتفاع کنونی چند برج باقیمانده شش متر است. پلهای که به ارگ قلعه میرفته بین ۲۰ تا ۳۰ متر ارتفاع داشته است. بعضی از اتاقها مقرنسکاری و گچبری شده و دارای قوس بودهاند. از قسمتهای باقیماندۀ قلعه چهار دیوار در غرب قلعه است. قلعۀ شاهاندشت در ۱۰۰۵ق بهوسیلۀ سپاهیان صفوی فتح و ویران شد. در آن سکههای طلا و نقره و چند قطعه سفال به رنگهای سبز، سبز و زرد، آجری، تکهای کاشی فیروزهایرنگ و تکهای از یک ظرف چینی بهدست آمده است. بقایای این دژ سال 1379ش، در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.