آب چین
آب‌چین
(یا: کاغذ آب‌خشک‌کن؛ قَطیفه) در اصطلاح کتابت، کاغذی که الیاف آن فشرده نیست و به‌راحتی آب مُرکّب را به خود جذب می‌کند. کاتبان ایرانی با این نوع کاغذ از قرن ۱۰ق آشنا شدند. پیش از آن خطاطان و کاتبان با پاشیدن خاک نرم بر نوشته‌های خود آب مرکب را می‌گرفتند که به این کار «خاک‌پاشی» می‌گفتند، یا نوشته را در معرض هوا می‌گذاشتند تا خشک شود.