آقا نجفی اصفهانی ، محمدتقی (اصفهان ۱۲۶۲ـ۱۳۳۲ق): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Added English title to display title and first line) |
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
Agha Najafi Esfahani, Mohammad Taghi | آقا نجفی اصفهانی، محمدتقی (اصفهان ۱۲۶۲ـ۱۳۳۲ق) Agha Najafi Esfahani, Mohammad Taghi | ||
<br />{{جعبه زندگینامه | |||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =محمدتقی آقا نجفی اصفهانی | |عنوان =محمدتقی آقا نجفی اصفهانی | ||
|نام = | |نام =Agha Najafi Esfahani, Mohammad Taghi | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی=محمدتقی رازی نجفی مسجد شاهیان اصفهانی | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۰: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =الاجتهاد و التقلید؛ اسرار | |آثار =الاجتهاد و التقلید؛ اسرار الآیات؛ اسرار الاَحکام؛ اسرار الشریعه؛ بحر الحقایق | ||
|خویشاوندان سرشناس =شیخ محمدباقر (پدر)، شیخ محمدتقی رازی (جد) | |خویشاوندان سرشناس =شیخ محمدباقر (پدر)، شیخ محمدتقی رازی (جد) | ||
|گروه مقاله =دین اسلام | |گروه مقاله =دین اسلام | ||
| خط ۳۰: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }}[[File:10151500.jpg|thumb|محمدتقی آقا نجفی اصفهانی]] | ||
(نام کامل: محمدتقی رازی نجفی مسجد شاهیان اصفهانی) مجتهد ایرانی. فرزند شیخ محمدباقر و از نوادگان شیخ محمدتقی رازی، صاحب ''[[هدایه المسترشدین|هدایة‌المسترشدین]]''، بود. نیاهای او از مردم اَیْوانِکَی [[ورامین، شهر|ورامین]] بودند. او نخست نزد پدرش در [[اصفهان، شهر|اصفهان]]، که از عالمان روزگار خود بود، و سپس در [[نجف|نجف]] نزد عالمانی چون میرزا محمدحسن شیرازی و شیخ مهدی کاشِف‌الغِطاء و شیخ راضی نجفی درس خواند و به درجۀ اجتهاد رسید. آن‌گاه به زادگاهش بازگشت و در زمان حیات پدر مرجعیت عام یافت. قدرت حافظه، نکته‌گویی، سخاوت و شجاعت او را ستوده‌اند. وی همواره با [[ظل السلطان، مسعود میرزا (۱۲۶۶ـ۱۳۳۶ق)|ظِلُ‌السُّلطان]]، حاکم اصفهان، درگیر بود. آقا نجفی در ۱۳۱۵ق درپی درخواست «انجمن شرقی»، حکم تحریم کالاهای فرنگی را در اصفهان صادر کرد. برای جلوگیری از دامنۀ نفوذ و نیز بی‌باکی او در اجرای حدود شرعی، یک‌بار به فرمان [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه قاجار]] و بار دیگر در ۱۳۲۱ق به فرمان [[مظفر الدین شاه قاجار|مظفرالدین شاه قاجار]] به [[تهران، شهر|تهران]] احضار شد، اما هر دوبار، از بیم توسعۀ نفوذش در پایتخت، او را به اصفهان بازگرداندند. آقا نجفی در جنبش تنباکو از آغازگران این مبارزه بود. | |||
از آثار اوست: ''الاجتهادُ و التَّقلید''؛ ''اسرارُ الآیات''؛ ''اسرارُ الْاَحکام''؛ ''اسرارُ الشَّریعه''؛ ''بَحرُ الْحَقایق''. | |||
----<br /> | |||
[[Category:دین اسلام]] | [[Category:دین اسلام]] | ||
[[Category:روحانیون و علمای برجسته]] | [[Category:روحانیون و علمای برجسته]] | ||
[[Category:فقه و اصول و احکام]] | [[Category:فقه و اصول و احکام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۰۹
آقا نجفی اصفهانی، محمدتقی (اصفهان ۱۲۶۲ـ۱۳۳۲ق) Agha Najafi Esfahani, Mohammad Taghi
| محمدتقی آقا نجفی اصفهانی Agha Najafi Esfahani, Mohammad Taghi | |
|---|---|
| زادروز |
اصفهان ۱۲۶۲ق |
| درگذشت | ۱۳۳۲ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | روحانی |
| آثار | الاجتهاد و التقلید؛ اسرار الآیات؛ اسرار الاَحکام؛ اسرار الشریعه؛ بحر الحقایق |
| گروه مقاله | دین اسلام |
| خویشاوندان سرشناس | شیخ محمدباقر (پدر)، شیخ محمدتقی رازی (جد) |
(نام کامل: محمدتقی رازی نجفی مسجد شاهیان اصفهانی) مجتهد ایرانی. فرزند شیخ محمدباقر و از نوادگان شیخ محمدتقی رازی، صاحب هدایة‌المسترشدین، بود. نیاهای او از مردم اَیْوانِکَی ورامین بودند. او نخست نزد پدرش در اصفهان، که از عالمان روزگار خود بود، و سپس در نجف نزد عالمانی چون میرزا محمدحسن شیرازی و شیخ مهدی کاشِف‌الغِطاء و شیخ راضی نجفی درس خواند و به درجۀ اجتهاد رسید. آن‌گاه به زادگاهش بازگشت و در زمان حیات پدر مرجعیت عام یافت. قدرت حافظه، نکته‌گویی، سخاوت و شجاعت او را ستوده‌اند. وی همواره با ظِلُ‌السُّلطان، حاکم اصفهان، درگیر بود. آقا نجفی در ۱۳۱۵ق درپی درخواست «انجمن شرقی»، حکم تحریم کالاهای فرنگی را در اصفهان صادر کرد. برای جلوگیری از دامنۀ نفوذ و نیز بی‌باکی او در اجرای حدود شرعی، یک‌بار به فرمان ناصرالدین شاه قاجار و بار دیگر در ۱۳۲۱ق به فرمان مظفرالدین شاه قاجار به تهران احضار شد، اما هر دوبار، از بیم توسعۀ نفوذش در پایتخت، او را به اصفهان بازگرداندند. آقا نجفی در جنبش تنباکو از آغازگران این مبارزه بود.
از آثار اوست: الاجتهادُ و التَّقلید؛ اسرارُ الآیات؛ اسرارُ الْاَحکام؛ اسرارُ الشَّریعه؛ بَحرُ الْحَقایق.