نمایش مبدأ برای ابن شرفشاه، حسن بن محمد (۶۴۵ـ موصل ۷۱۵ق)

{{جعبه زندگینامه|عنوان=حسن بن محمد بن شرفشاه|نام=|نام دیگر=ابو‌محمد و ابوالفضایل|نام اصلی=سید رکن‌الدین حسن بن محمد حسینی استرابادی جرجانی|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۶۴۵ق|تاریخ مرگ=موصل ۷۱۵ق|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=حکیم|شغل و تخصص های دیگر=متکلم و نحوی|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=شرح‌الکافیه و شرح‌الشافیه ابن حاجب؛ شرح قواعد‌العقائد خواجه نصیرالدین؛ شرح حماسۀ ابوتمام؛ مرآة‌الشفاء (پزشکی)؛ شرح مطالع؛ شمسیه؛ شرح الحاوی (فقه شافعی)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=فلسفه، منطق و کلام|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}

ابن شَرَفْشاه، حسن بن محمد (۶۴۵ـ موصل ۷۱۵ق)<br>
<p>(سید رکن‌الدین حسن بن محمد حسینی استرابادی جرجانی، مکنی به ابو‌محمد و ابوالفضایل) حکیم، متکلم و نحوی. در جوانی به [[مراغه، شهر|مراغه]] رفت و از خواص شاگردان [[نصیرالدین طوسی، ابوجعفر محمد (طوس ۵۹۷ـ کاظمین ۶۷۲)|خواجه نصیرالدین طوسی]] شد و با حمایت او در دستگاه حکومت تقرب یافت. در غیاب [[قطب الدین شیرازی، محمود (شیراز ۶۳۴ـ تبریز۷۱۰ق)|قطب‌الدین شیرازی]] سرپرست شاگردان طوسی شد و پس از فوت استاد به [[موصل]] رفت و در مدرسۀ [[نوریه]] به تدریس پرداخت و نظارت اوقاف مدرسه نیز به وی سپرده شد. از شاگردان وی می‌توان، تاج‌الدین تبریزی و ابن شیخ العوینه را نام برد. از آثارش: ''شرح‌الکافیه'' و ''شرح‌الشافیه'' ابن حاجب؛ ''شرح قواعد‌العقائد'' خواجه نصیرالدین؛ ''شرح حماسۀ'' ابوتمام؛ ''مرآة‌الشفاء'' در پزشکی؛ ''شرح مطالع''؛ ''شمسیه''؛ ''شرح الحاوی'' در فقه شافعی.</p>
<br><!--11035900-->
[[رده:پزشکی]]
[[رده:اشخاص و آثار، تاریخ پزشکی]]
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان شناسی غیرایران]]
[[رده:فلسفه ، منطق و کلام]]
[[رده:کلام – اشخاص و فرقه ها و آثار]]