ابوالینبغی سمرقندی، عباس ( ـ ح ۲۲۰ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اَبوالیَنْبَغی سَمَرقندی، عباس ( ـ ح ۲۲۰ق)
(نام کامل: ابوالینبغی عباس بن طرخان سمرقندی) شاعر ایرانی. از بزرگ‌زادگان سمرقند و در خدمت برامکه بود. سروده‌های هجوآمیز خود را، در قالب الفاظی رکیک و روان، چنان ترکیب می‌کرد تا همگان درک کنند. سرانجام نیز با سرودن هجویه‌ای دربارۀ فضل بن مروان، به فرمان خلیفه زندانی شد و همان‌جا نیز درگذشت. اشعارش به عربی و فارسی است. شعر فارسی معروف «سمرقند کندمند ـ بذینت کی افکند/از چاچ ته‌ بهی ـ همیشه ته‌ خهی» دربارۀ ویرانی سمرقند که در المسالک و الممالک ابن خردادبه آمده به او منسوب است.

ابوالینبغی سمرقندی
درگذشت ح ۲۲۰ق
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی شاعر
گروه مقاله ادبیات فارسی