نمایش مبدأ برای ابوحیان توحیدی، علی بن محمد (ح ۳۱۰ـ ۴۱۴ق)

{{جعبه زندگینامه|عنوان=ابوحیان توحیدی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=على بن محمد بن عباس ابوحيان توحيدی|نام مستعار=|لقب=|زادروز=ح ۳۱۰ق|تاریخ مرگ=۴۱۴ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=فیلسوف|شغل و تخصص های دیگر=ادیب|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=المقابسات، الاشارات الالهیة، الهوامل و الشوامل، الرسالة البغدادیة، البصائر و الذخایر، و تاب الاشارات‌الاهیه|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=فلسفه، منطق و کلام|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}

اَبوحَیّانِ توحیدی، علی بن محمد (ح ۳۱۰ـ ۴۱۴ق)<br>
<p>(نام کامل: على بن محمد بن عباس ابوحيان توحيدی) فیلسوف و ادیب ایرانی. در فلسفه شاگرد [[یحیی بن عدی، ابوزکریا (۲۸۰ـ۳۶۴ق)|یحیی بن عدی]]، [[ابوسلیمان سجستانی، محمد (ح ۳۰۷ـ پس از ۳۷۷ق)|ابوسلیمان سجستانی]] و [[ابوعلی مسکویه]]، در فقه شاگرد ابوحامد مرورودی، ابوبکر قفال شاشی و ابوالفرج نهروانی، و در [[نحو]] و [[قرآن]] شاگرد [[سیرافی، حسن بن عبدالله (سیراف ۲۸۰ـ۳۶۸ق)|ابوسعید سیرافی]] بوده است. ابوحیان به واسطۀ طبع نازک و زودرنج از سویی، و تندخویی از سوی دیگر، زندگی پر فراز و نشیبی داشته است، چنان‌که از دستگاه [[صاحب بن عباد]] به جهت کم‌التفاتی وی، رنجیده‌خاطر به [[بغداد]] رفت. ابوالوفای جوزجانی و [[زید بن رفاعه]] او را به ابن سعدان، معرفی کردند. پس از وزارت ابن سعدان، ندیم وی شد که حاصل مجالست‌های شبانۀ آ‌ن‌ها، کتاب ''الامتاع و المؤانسة'' است. پس از قتل ابن سعدان، گوشه گزید و سرانجام درپی فلج کاملی در [[شیراز، شهر|شیراز]] درگذشت و در جوار [[ابن خفیف شیرازی، محمد ( ـ شیراز ۳۷۱ق)|ابن خفیف]] مدفون شد. از ابوحیان حدود بیست اثر گزارش شده است. از آثارش: ''المقابسات''،'' الاشارات الالهیة''، ''الهوامل و الشوامل''، ''الرسالة البغدادیة''، ''البصائر و الذخایر''. تصوف ابوحیان و انتساب او به صوفیان، چندان روشن نیست. می‌دانیم که با جعفر خلدی و دیگر مشایخ زمان مصاحبت و مجالست داشته است. کتاب ''الاشارات‌الاهیۀ'' او نیز، که مجموعه‌ای از ۵۴ رسالۀ بزرگ و کوچک است و بخشی از آن امروزه مفقود است، گواهی دیگر بر تصوف اوست. تصوف ابوحیان، همچون تصوف محمد غزالی و نه [[غزالی، احمد ( ـ قزوین ۵۲۰ق)|احمد غزالی]]، تصوفی فلسفی اجتماعی است و کمتر لطایف ذوقی و علمی صوفیان را می‌توان در آراء و آثار او یافت.</p>
<br><!--11068000-->
[[رده:فلسفه ، منطق و کلام]]
[[رده:اسلام، ایران و شرق]]