ابوسهل لکشن
ابوسَهلِ لکشن ( ـ پس از ۴۲۳ق)
(عبدالله معروف به بوسهل دبیر) وزیر و دبیر امیریوسف برادر سلطان محمود غزنوی و فرزند احمد لکشن. تنها از اشاره‌های فرخی که ستایشگر وی بوده و او را در شش قصیده ستوده و نیز از اشارۀ بیهقی می‌توان او را شناخت. بوسهل از مردم بُست (در سیستان) و حاکم آن شهر بود. تاریخ بیهقی تنها در یک‌جا از وی نام می‌برد و آن پس از درگذشت امیریوسف است که گوید همه خدمتگزاران وی پراکنده شدند و در کار بوسهل نیز کشاکش‌های بسیار افتاد تا سرانجام دارایی‌هایش را از وی گرفتند. فرخی در چند جا از دیوان خود، وی را وزیر امیریوسف خوانده است. ابوسهل مردی فاضل و دانا و ادب‌پرور به شمار می‌رفت و سرای پدرش و او پیوسته انجمن شاعران و ادیبان بود.