ارخه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اَرَخَه‌
‌ پسر هَلدیت‌، سرداری‌ ارمنی‌ که‌ در نخستین‌ سال‌ فرمانروایی‌ داریوش‌ سر به‌ شورش‌ برداشت‌. ارخه‌ به‌ گفتۀ‌ داریوش‌ در سرزمین‌ دوبالَه‌ به‌ دروغ‌ خود را نَبوکودرَچَرَه‌ (نبوکدنزار)، پسر نبونید خواند. ارخه‌ بابل‌ را گرفت‌ و شاه‌ بابل‌ شد. ویندَفْرَنَه‌، کمان‌دار داریوش‌ در ۲۷ نوامبر ۵۲۱ ارخه‌ و یارانش‌ را دستگیر کرد و آن‌ها را به‌ دستور داریوش‌ در بابل‌ به‌ دار آویخت‌.