استعاره تبعیه
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
اِستِعارۀ تَبَعیه
اصطلاحی در بیان، نوعی استعاره که در آن مستعار فعل یا از مشتقات آن باشد: بشوی ای خردمند از آن دوست دست/که با دشمنانت بود همنشست (سعدی). «بشوی... دست» (شستن دست) استعاره است برای سلب علاقه و قطع رابطه.