اسکات، مایکل (۱۹۰۷ـ۱۹۸۳)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اِسکات، مایکِل (۱۹۰۷ـ۱۹۸۳م)(Scott, Michael)

مبلِغ انگلیکان انگلیسی و فعال سیاسی و اجتماعی. از ۱۹۴۳ تا ۱۹۵۰، که در مقام مبلغ مذهبی در افریقای جنوبی کار می‌کرد، نقض حقوق بشر را افشا کرد و موضوع مردم محروم هِرِرو[۱] را به سازمان ملل متحد برد؛ به همین‌سبب، در افریقای جنوبی و فدراسیون افریقای مرکزی (نیاسالند[۲] و رودزیای شمالی و جنوبی) عنصر نامطلوب اعلام شد. در ۱۹۵۸ مدتی کوتاه به سبب شرکت در تظاهرات مربوط به خلع سلاح اتمی زندانی شد و در ۱۹۶۶ از ناگالند، واقع در شمال‌ شرقی هند، اخراج شد. هنگامی که در افریقای جنوبی بود، بی‌رحمی‌های منطقۀ زراعی بتال[۳] و ترانسوال[۴] را افشا و از افراد قوم بانتو در هنگام بازداشت غیرقانونی آن‌ها دفاع کرد. در ۱۹۵۲ دفتر افریقایی لندن[۵] را تأسیس کرد. آثار او عبارت‌اند از زندگی‌نامۀ خودنوشت زمانی برای گفتن[۶] (۱۹۵۸) و در جست‌وجوی صلح و عدالت[۷] (۱۹۸۰). اسکات در کینگز کالج[۸]، واقع در تاونتون[۹]، و در کالج سنت‌پل[۱۰]، واقع در گراهامزتاون[۱۱]، درس خواند. در بخش کشیش‌نشین ایست اِندِ[۱۲] لندن خدمت کرد و از ۱۹۳۵ تا ۱۹۳۹ در سِمت کشیش در هند به‌کار پرداخت و در همان‌جا با کمونیست‌ها همکاری داشت. در ۱۹۴۱ از نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا[۱۳] به علتِ معلولیت معاف شد و در دهۀ ۱۹۴۰ همکاری‌اش را با کمونیست‌ها قطع کرد.

 


  1. Herero
  2. Nyasaland
  3. Bethal
  4. Transvaal
  5. London Africa Bureau
  6. A Time to Speak
  7. A Search for Peace and Justice
  8. King’s College
  9. Taunton
  10. St Paul’s College
  11. Grahamstown
  12. East End
  13. (Royal Air Force (RAF